Technieken om zaadcellen te verkrijgen: testikel biopsie en punctie (TESA en MESA)

Tegenwoordig, biedt de geneeskunde, in het gebied van voortplantingsgeneeskundetechnieken, de mogelijkheid om zaadcellen op verschillende manieren te verkrijgen. De ingrepen zijn minder agressief en de kwaliteit van de opgenomen monsters veel beter waardoor de resultaten ook beter zijn. De technieken zijn geschikt voor vanaf mannen met een vasectomie tot aan verstopte zaadleiders of cystische fibrose. Er kunnen rijpe zaadcellen genomen worden uit de testikel door een eenvoudige punctie onder plaatselijke verdoving uit te voeren. De biopsie is onder verschillende voorwaarde ook toepasselijk.

Het is essentieel om over een laboratorium voor voortplanting te beschikken zowel als de kwalificatie en deskundigheid in vruchtbaarheidsprocessen. Dit is noodzakelijk voor een goed resultaat.

Wat is de testikel punctie? (TESE of Micro-TESE) Een testikel punctie is een ingreep waarbij rijpe zaadcellen direct uit de zaad- of bijbal worden genomen worden door deze, onder plaatselijke verdoving, met behulp van een fijne naald te aspireren. Het is geschikt voor patiënten die jaren geleden een vasectomie zijn ondergaan en gevallen van obstructieve azoöspermie. Een andere optie is om de punctie direct in de bijbal uit te voeren:  Microchirurgische Epididymale Sperma Aspiratie (MESA) Wat de MESA techniek betreft, heeft het een speciale indicatie: het bevorderd de opname van zaadcellen en verminderd de hoeveelheid weefsel dat van de testikel afgenomen dient te worden. Daarbij wordt, rekening houdend met de bloedvaten, een kleine opening gemaakt op de voor-, zij- o middelkant van de testikel,  Met behulp van een lens of chirurgische microscoop (8-15x) om de bloedvaten te kunnen zien, worden er kleine stukjes weefsel van 2-3mm afgenomen.

Waaruit bestaat de testikel biopsie? Een testikel biopsie is een chirurgische ingreep waarmee zaadcellen verkregen worden. Er is een kleine opening van 2-3 cm in de huid van de zaadbal nodig om daaruit testikel weefsel en zaadcellen op te nemen. Het weefsel wordt gefractioneerd; één deel voor voortplantingstechnieken en het ander voor onderzoek. Soms worden er verschillende stukjes genomen (twee of drie van elke testikel op verschillende punten). Normaliter wordt het onder plaatselijke verdoving uitgevoerd. Er zijn verschillende soorten biopsies en technieken (lens, TESE en MicroTESE)

 

Zodra wij het testikel weefsel hebben, zijn er twee mogelijkheden:

1.    Het testikel weefsel analyseren en onderzoeken of het zaadcellen kan produceren. Daarnaast, uitvinden op welk moment van de spermatogenese de productie van zaadcellen stopt. Onderzoek van de celdeling door de structuur, compositie en chromosomische ordening in de verschillende fases van groei van zaadcellen te beoordelen. Dit sluit mogelijke herhaalde miskramen door mannelijk factor uit. Dit soort biopsie wordt meestal uitgevoerd om achter de oorzaak van de mannelijke onvruchtbaarheid te komen wanneer een zaadonderzoek de aanwezigheid van abnormale zaadcellen aangeeft en andere onderzoeken de oorzaak niet hebben kunnen vinden. Het is dus geschikt voor gevallen van azoöspermie, oligospermie en ernstige afwijkingen in de kwaliteit van het zaad waarin er een verhoogd risico bestaat op chromosomische afwijkingen in de zaadcellen.

2.    Levende zaadcellen verkrijgen om er één in elk eitje van de partner te injecteren nadat deze door een eicelstimulatie en punctie verkregen zijn. Het wordt in gevallen van geblokkeerde zaadleiders uitgevoerd. De blokkade van zaadleiders hebben verschillende oorzaken vanaf aangeboren tot aangenomen. Tussen de aangeboren oorzaken is afwezigheid van vas deferens de meest bekende. Deze pathologie wordt vaak in verband gebracht met cystische fibrose. Al is de oorzaak de blokkade vaak nooit achter te halen, kunnen andere oorzaken te maken hebben een infectieuze, traumatische of chirurgische oorsprong (zoals een vasectomie).

De testikel biopsie om zaadcellen te verkrijgen wordt meestal niet voorafgaand een In vitro fertilisatie (IVF) met ICSI behandeling als diagnostischonderzoek uitgevoerd. Normaliter vindt deze ingreep op dezelfde dag als de eicelpunctie plaats. Anders zouden de zaadcellen die verkregen worden ingevroren moeten worden en vervolgens ontdooid. Het invriezen van zaadcellen uit een biopsie kan de kwaliteit en overlevingskansen verminderen. 

Testikel punctie of testikel biopsie, welke is beter?

Het doeleinde van beide technieken is de beste zaadcellen te verkrijgen, voor een betere bevruchting en succesvolle vruchtbaarheidsbehandeling, en de minste pijn. De bioloog is degene die beoordeeld of het opgenomen monster goed of niet is. Het wordt allemaal in real-time geanalyseerd en de uroloog zal vanuit het laboratorium aanwijzingen krijgen over er meer of minder weefsel nodig is. Aan de andere kant is de uroloog verantwoordelijk om de beste zaadcellen op te nemen met de minst mogelijke schade aan de testikel. Daarom beschikken wij in Instituto Bernabeu over een gespecialiseerd urologisch teamdat hand op hand met ons biologen team werkt.

Vaak kunnen de zaadcellen uit een testikel punctie even goed zijn als die van een testikel biopsie. Niettemin, zijn de herstelling, de pijn, de schade aan de testikel en de risico’s bij een biopsie anders. Er moet rekening mee gehouden worden dat deze ingrepen soms meerdere keren uitgevoerd dienen te worden.

De keuze voor één of andere techniek om zaadcellen te verkrijgen is op verschillende redenen gebaseerd. Voor patiënten met testiculaire afwijkingen zoals gelijktijdige hydrocele, verlies van de taaiheid van de testikel, voorafgaande testikel chirurgie, hormoonafwijkingen, behoefte aan de histologisch onderzoek van de testikel, is het meer geschikt om een testikel biopsie te laten uitvoeren gezien dit meer weefsel opbrengt, er bewezen kan worden dat er geen zaadcellen aanwezig zijn en een histologisch onderzoek van de testikel uitgevoerd kan worden, iets wat met de testikel punctie niet kan.

De voordelen van een punctie is dat wij het nodige weefsel kunnen verkrijgen zonder de testikel verder te beschadigen. Het is ook minder kostbaar. De kwaliteit van het verkregen weefsel verschilt niet door het gebruik van de ene techniek of de andere, dit ligt alleen aan de testikel van de patiënt. Als er, volgens de beoordeling van de bioloog, na een punctie onvoldoende weefsel schijnt te zijn, dan zou er een biopsie uitgevoerd moeten worden.

Hieruit blijkt dus dat één techniek niet beter is dan de andere. Een zorgvuldig onderzoek en diagnose zullen voor het beste materiaal zorgen met de minste pijn.